باید تمرین کرد وقت بیداری صبح به محض باز شدن چشم بگویم:
الحَمدُ للّه ِ الّذی أحیانا بَعدَما أماتَنا وإلَیهِ النُّشورُ
اگر این عادت شد در قیامت هم چشمم باز شد اولین جمله‌‌ان‌شاءالله خود به خود این جمله بر زبان جاری شود.
بحار الأنوار : إنَّ النَّبیَّ صلى الله علیه و آله کانَ إذا آوى إلى فِراشِهِ قالَ : «باسمِکَ اللّهُمّ أمُوتُ وأحیا» ، وإذا استَیقَظَ قالَ : «الحَمدُ للّه ِ الّذی أحیانا بَعدَما أماتَنا وإلَیهِ النُّشورُ» .
بحار الأنوار : پیامبر صلى الله علیه و آله هرگاه به بستر خودمى رفت، مى فرمود: «باسمک اللهم أموت و أحیا ؛ بارالها! به نام تو مى میرم و زنده مى شوم» و هرگاه بیدار مى شد، مى فرمود: «الحمد للّه الذى احیانا بعد ما أماتنا والیه النشور ؛ ستایش خدایى راست که پس از آن که میراند، زنده کرد و به سوى اوست رستاخیز».
به
به جای اینکه دنبال این باشم ساعت را مجدد کوک کنم که باز بخوابم بگویم
بحول الله و قوته اقوم و اقعد یا لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم.
وقتی تکیه به خود باشد خواب است. هر چقدر هم تصمیم جدی باشد. انچه مهم است تکیه به اوست که در این ذکر است. راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
پیامبر ص نماز شب را چند قسمت می‌کردند. پس از بیداری نصف شب ناراحت نشو. وقتی فرشته‌ها بیدارت می‌کنند نخواب لااقل ذکری بگو بعد بخواب.
وضو‌ی خواب خواب را نمی‌پراند خواب را ارام می‌کند. چون همراهی فرشته‌ها هست این را به قلب بفهمان. امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «هرکس با وضو به رختخواب برود، رختخواب براى او حکم مسجد را دارد. واگر در میان رختخواب به یاد آورد که وضو ندارد، بر روانداز تیمّم کند که اگر با وضو یا تیمّم بخوابد، تا زمانى که به یاد خداست گویى نماز مى‌خوانَد».محاسن ص ۴۷
بهترین ذکر؛ ذکر خود پیامبر ص وقت نماز شب است ایات زیر:
إِنَّ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓیَٰتࣲ لِّأُوْلِی ٱلۡأَلۡبَٰبِ
مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‌هاى (روشنى) براى خردمندان است.۱۹۰ ال عمران
ٱلَّذِینَ یَذۡکُرُونَ ٱللَّهَ قِیَٰمࣰا وَقُعُودࣰا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلࣰا سُبۡحَٰنَکَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ۱۹۱ ال عمران
همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد مى‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین مى‌اندیشند؛ (و مى‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌اى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!
و ....